In Welk Materiaal Veranderde Alles Wat Koning Midas Aanraakte?

Gepolychromeerd hout, eerste helft 19e eeuw – Deze man draagt een dieprode mantel en grote oorbellen. Op het hoofd heeft hij een dieprode muts met een gele pluim en een geel kwastje. Waarschijnlijk stelt de gaper Midas voor, een koning uit de oudheid die als scheidsrechter optrad bij de muzikale wedstrijd tussen de goden Pan en Apollo. Leiden, Rijksmuseum Boerhaave, inv.nr. V34842

Wie veranderde alles in goud?

Dit is het verhaal van koning Midas, een man met een grote gave: alles wat zijn handen aanraakten, veranderde in goud. Midas was niet altijd koning geweest, lange tijd had hij het te druk gehad met het goud om zich ook nog om het landsbestuur te kunnen bekommeren.

Wat raakte koning Midas aan?

De machtige wijngod Dionysus ging op een keer met zijn stoet lustige volgelingen naar Klein-Azië. Daarbij trok hij door het land Phrygië, waar koning Midas heerste. Op zijn tochten door berg en bos dwaalde één van de mannen van de stoet, de oude Silenos, van de anderen af.

Hij kon zijn gezelschap niet meer terugvinden en viel in slaap.
Enkele Phrygische boeren vonden hem, bonden hem vast met bloemenkransen en brachten hem naar hun koning Midas.
Deze herkende in hem de vriend van de machtige god en hij ontving hem met grote vriendelijkheid, tien dagen en tien nachten lang.

Daarna bracht hij zijn gast naar Lydië, het naburige land waar Dionysos intussen was aangekomen, en gaf hem over aan de god. Dionysos was dankbaar voor al het goede dat Midas voor zijn oude vriend gedaan had, en zei tegen hem dat hij een wens mocht doen die zeker vervuld zou worden. Dionysus was wel teleurgesteld dat Midas zo’n ontzettend dwaze wens uitsprak, maar hij was door zijn woord gebonden en hij stond hem toe wat hij vroeg. Dolgelukkig ging Midas weg en brak meteen een takje van een nabije eikenboom af. En kijk, het takje veranderde in zijn vingers in puur goud! Hij plukte rijpe aren van het veld en rijpe vruchten van de bomen en alles werd goud, puur goud.

Verrukt liep hij zijn paleis binnen en raakte daarbij de deurposten aan.
Ze fonkelden in de zon, ze waren ineens van goud! Zelfs het water waarin hij zijn handen doopte werd goud! De tocht had hem hongerig gemaakt en dus beval Midas zijn dienaren hem een maaltijd te brengen.
Goed gemutst ging hij aan tafel zitten, waarop heerlijk wit brood en geurig gebraad op hem wachtten.

Zijn hand greep naar het brood, maar de heilige gave van de godin Demeter veranderde tussen zijn vingers in blinkend hard metaal. Toen pas zag Midas in hoe verschrikkelijk de gunst was die hij van de god had gesmeekt. Hij verwenste zijn dwaasheid, die hem te midden van onmetelijke rijkdom tot de hongerdood veroordeelde.

In zijn wanhoop sloeg hij zich tegen het voorhoofd en het verschrikkelijke gebeurde: zijn voorhoofd werd van goud, hard en blinkend! Toen hief de ongelukkige Midas zijn handen smekend naar de hemel en riep: “Vader Dionysus, heb genade! Vergeef me de zondige begeerte en ontneem me deze ongeluk brengende gave!” Dionysus, de vriendelijke god, verhoorde de bede van de berouwvolle dwaas en sprak: “Wandel langs de rivier de Paktolos omhoog tot aan haar bron.

Dompel daar je hoofd in het koele water totdat de glanzende laag eraf is. Samen met het goud wordt dan de schuld van je afgewassen.” Midas gehoorzaamde onmiddellijk. En op het moment dat hij zich in het water onderdompelde was de betovering verdwenen. Maar de goudmakende kracht ging op het water over en sinds die tijd voert de Paktolos goud mee in zijn stroom.

Midas begon toen alle rijkdom te haten, hij verliet zijn glanzende paleis en zocht zijn vermaak in velden en bossen, waar hij de herdersgod Pan vereerde, die zich het liefst ophield in berggrotten. Het hart van koning Midas bleef echter even dwaas als tevoren en dit bezorgde hem niet lang daarna een gave die hij niet meer kon kwijtraken.

Op de berg Tmolos, waarop ooit de herders de slapende Silenos hadden gevonden, blies Pan, de god met de bokkenpoten, op een instrument van rietjes graag allerlei liedjes voor de nimfen. Dat was op zich heel aardig, maar Bokkepoot werd een beetje ijdel en hij wilde een wedstrijd aangaan met Apollo, de god van de muziek en de dichtkunst.

Apollo nam de uitdaging aan. De oude berggod Tmolos, die een krans van eikenbladeren om zijn blauwachtige haren had, zat op een rotsblok en zou als kunstrechter uitspraak doen. Rondom zaten lieflijke nimfen en sterfelijke mannen en vrouwen, waaronder ook Midas, toe te luisteren. Eerst kwam Pan met zijn syrinx of herdersfluit en hij speelde daar liedjes op die wel aardig waren om te horen, maar eigenlijk ruwen kunstloos waren, net als het instrument waarop hij blies.

Midas was verrukt van die muziek. Na Pan trad Apollo op, de jonge god met het goudblonde haar dat met lauweren was omkranst. Zijn fraaie gestalte was gehuld in een lang purperen gewaad, zijn gezicht straalde van goddelijkheid. In zijn linkerhand hield hij de ivoren lier en met de rechter tokkelde hij op de snaren.

Hij wist er hemelse tonen aan te ontlokken en alle toehoorders waren verrukt en vol eerbied.
Tmolos was een eerlijke rechter en kende Apollo dan ook de prijs toe.
Alleen Midas, die de muziek van de god niet op de juiste waarde wist te schatten, had kritiek op Tmolos’ uitspraak en vond dat Pan de prijs had verdiend.

Toen kwam Apollo onzichtbaar naar de dwaze koning toe en greep hem bij de oren. Met een lichte ruk trok hij die omhoog en zie daar, ze werden lang en spits, er kwam grijs haar aan en ze werden zeer beweeglijk. De god duldde namelijk niet dat zulke domme oren een menselijke gedaante behielden en dus kreeg de onnozele Midas een volmaakt paar ezelsoren.

Om zijn schande te verbergen liet hij een geweldig hoge muts maken waar de ezelsoren volledig onder schuilgingen.
Maar voor de dienaar die zijn haar verzorgde, moest hij zijn muts op een gegeven moment toch afzetten.
De dienaar wist niet wat hij zag.
De koning bood hem een groot bedrag aan om hem zijn mond te laten houden en de man was ook wel van plan om het geheim aan geen ander sterfelijk wezen te verklappen, maar hij zou uit elkaar zijn gebarsten als hij het geheim niet op de een of andere manier kwijt zou kunnen.

Daarom ging hij een heel eind lopen langs de oever van een rivier, groef daar ergens een gat en fluisterde er het zeldzame geheim in. “Koning Midas heeft ezelsoren!” Vervolgens dichtte hij het gat weer zorgvuldig en ging weg, helemaal opgelucht. Maar het duurde niet lang of er groeide een bosje riet op de plek waar hij zijn geheim begraven had.

En als de wind door de riethalmen blies, begon het merkwaardig te ruisen.
Fluisterend vertelden de halmen dan tegen de wind dat koning Midas ezelsoren had en de wind droeg het verder, en het duurde niet lang of het hele land, de hele wereld en zelfs alle nakomelingen wisten dat koning Midas ezelsoren had! * * * De Griekse mythe over Midas en de ezelsoren.

Midas was in de Griekse mythologie een koning van Frygië. Omdat hij de sater Silenus gered had, verleende Dionysus hem de kracht om alles wat hij aanraakte in goud te veranderen. Toen echter ook zijn voedsel en kind in goud veranderden, besloot hij de macht die hij had weg te wassen in de rivier Pactolus.

Toen hij later Pan aanwees als een betere muzikant dan Apollo, werd hij gestraft met ezelsoren, die hij onder een Frygische muts verborg. Alleen zijn slaaf wist hiervan en om het tegen iemand te vertellen, groef deze een gat in de grond en fluisterde daar zijn geheim in. Toen het riet begon te groeien fluisterde dit het aan de grond toevertrouwde geheim, zodat het toch uitkwam.

Dionysos is een god uit de Griekse mythologie. Hij is de god van de landbouw, de vruchtbaarheid, de natuur, de wijn, het plezier en de dans, het leven, en voor onsterfelijkheid. Hij is ook wel bekend onder de naam Bakchos, later door de Romeinen overgenomen als Bacchus.

Het verhaal van Midas’ ezelsoren (AT 782: ‘Midas and the ass’s ears’) is vrij algemeen bekend.
Anders dan dat over zijn goudwens, dat eerst met de renaissance populairder werd, werd het al ingebed in de middeleeuwse literaturen en in de latere mondelinge overleveringen vonden de sprookjesverzamelaars het in Zuid- en Zuidoost-Europa, West-, Centraal-, Oost- en Zuid-Azië, Noord-Afrika en, een enkele keer, in Zuid-Amerika.

Het werd op verschillende manieren uitgewerkt en uitgebreid. Waarom de koning (tsaar, padishah, sultan, khan, raja, enz.) bijzondere oren heeft, wordt meestal niet verteld; wel dat hij dat niet wil weten en zijn barbiers uit voorzorg na het scheren / knippen stuk voor stuk om het leven brengt, totdat de laatste, een jongen vaak nog, dit weet te voorkomen of hem ervan weet te overtuigen dat hij het geheim voor zich kan houden.

apollo, ezelsoren, goud, griekenland, mythe, wens

Griekse mythen en sagen Geheimen & mysteries

Mythe

Korte verhalen – ca.5 minuten Griezel- en spookverhalen Grappige verhalen Verhalen voor kinderen vanaf 8 jaar Mythen De drie kleine biggetjes

Hoe is koning Midas aan ezelsoren gekomen?

Koning Midas heeft ezelsoren Zacht, harig en zilvergrijs kenmerkt een ezelsoor. Ja, er bestaat echt een plant die ezelsoor heet. Op droge zandgrond en op zonnige plekjes zoals in een daktuin, voelt deze bodembedekkende plant zich thuis. Zelfs de hitte van deze zomer lijkt de ezelsoor niet te deren. Tekst & beeld: Annemieke Langendoen, Hollandsgroen BV Pas ingeplante daktuin in Hoofddorp, met onder andere ezelsoor, prikneus en alsem,op 23 cm substraat. Grijze, wollige haren op langwerpige bladeren beschermen de ezelsoor tegen zonnebrand en reguleren de vochthuishouding. Ezelsoor is daarmee een goede plant voor droge en warme zomers.

Maar met extreme hitte heeft de plant niet altijd baat bij zijn dichte beharing.
Illustratief daarvoor is een daktuin waar ik onlangs was.
Het gras werd daar met pop-upsproeiers beregend, de plantvakken niet.
Juist op de plekken waar dagelijks water valt, zagen de ezelsoren er slecht uit: schimmelige bladeren die verrotten, omdat ze het vocht slecht kwijt kunnen en er tussen de sproeibeurten een te korte rustpauze zit om helemaal op te drogen.

Een goede plant voor droge zomers Daar waar geen beregening kwam, zag het blad er prima uit, wat duidelijk maakt dat ezelsoren een droge, zonnige plek nodig hebben om te kunnen floreren. Dit geldt tevens voor veel andere planten met bladbeharing zoals wollige tijm, muizenoor, lamsoor en edelweiss.

Begrijpelijkerwijs kunnen voor dikbehaarde planten te natte winters eveneens funest zijn op een niet goed afwaterende plek. Een paar uitzonderingen zijn er ook, maar dan meestal omdat het harige blad een andere structuur heeft: vrouwenmantel, smeerwortel en bijvoorbeeld geranium kunnen heel goed tegen schaduw en vocht.

De haren op deze bladeren zijn minder lang en/of staan minder dicht opeen. Ezelsoor, Stachys byzantina, is een andoornsoort die vooral vanwege het mooie blad wordt geplant. Er zijn zelfs variëteiten die niet bloeien. Net als andere andoorns heeft de ezelsoor lila lipbloemen, al zijn de aren veel hariger en superzacht. Op een laagdikte van minimaal 150 mm substraat is ezelsoor een waardevolle dakplant.

Bij de naam ezelsoor denk ik meteen aan het verhaal van Koning Midas, dat vroeger bij ons thuis regelmatig werd verteld.
Dat verhaal uit de Griekse mythologie komt erop neer dat de armlastige Koning Midas ooit eens, als dank voor zijn gastvrijheid, een wens mocht doen.
Midas wenste dat alles wat hij aanraakte, in goud zou veranderen om zijn geldproblemen op te lossen.

En zo geschiedde tot zijn vreugde. Pas toen hij ontdekte niets te kunnen eten en zelfs zijn dochter veranderde in een gouden standbeeld, besefte hij hoe dom zijn wens was. Gelukkig kon, na langdurige smeekbeden, zijn wens ongedaan worden gemaakt. Het verhaal had een vervolg. Ingewaaide ezelsoor op dak met 80 mm substraat, heefthuidige droogte niet overleefd. Iemand die zo slecht kon luisteren, verdiende niet anders. Oh, wat had ik altijd een medelijden met die domme koning die voortaan een tulband moest dragen om zijn oren te verbergen.

Ook een koning moet zo nu en dan zijn haar laten knippen.
De kapper beloofde Midas dat hij nooit over zijn oren zou praten, maar dat was een ondraaglijke belofte.
Om toch zijn verhaal kwijt te kunnen groef de kapper een gat en riep daarin “Koning Midas heeft ezelsoren”.
Hij maakte het gat daarna netjes dicht en dacht dat zijn verschrikkelijke geheim nu veilig was.

Vous pourriez être intéressé : Welk Matras Voor Kind?

Maar op die plek begon riet te groeien en iedereen die langsliep hoorde het riet fluisteren: ‘Koning Midas heeft ezelsoren, Koning Midas heeft ezelsoren,,’. Zilveren beeld van bloeiende Stachys byzantina. Waarom Apollo speciaal koos voor ezelsoren is onduidelijk. Het kan zijn dat toen al de uitdrukking bekend was ‘zo dom als een ezel’. Dat lijkt me plausibel, al dacht ik als kind dat Midas nog best geluk had gehad, want die oren waren wel lekker zacht, net zo aaibaar als het blad van de ezelsoor die in onze tuin stond. : Koning Midas heeft ezelsoren

Wat is de Midas Touch?

Midas touch Ook: golden touch, De gave om te verdienen aan alles wat men onderneemt. Volgens de Griekse mythologie vroeg koning Midas van Phrygië aan de god Dyonisius de gave om alles wat hij aanraakte in te veranderen. Al snel bleek dat een vloek: eten en drinken bijvoorbeeld ging niet meer en Midas vroeg Dyonisius hem te redden van uithongering, hetgeen geschiedde. Vergelijk:,,,,,

Wat is de betekenis van Midas?

Meertens Instituut → Databanken → Voornamen Voornaam populariteitslijsten Nederlandse Voornamenbank Midas populariteit verspreiding verklaring Verklaring Volgens Carnoy is het een Frygische naam ‘zacht, verfrissend’ (vergelijk Oudindisch mayas ‘verfrissing’). Het is de naam van een figuur uit de Griekse mythologie: Midas, zoon van Gordius. Dionysius stond hem toe een wens te doen.

Wat betekent de uitdrukking een Cassandravoorspelling?

In ons werk ben je veel onderweg. In de auto luister ik dan graag naar podcasts en zo hoorde ik voor het eerst over de Cassandravoorspelling. Het verwijst naar een onheilsvoorspelling die achteraf correct blijkt te zijn, maar op het moment van voorspellen niet wordt geloofd, zodat onheil onafwendbaar is.

In de mythologie is Cassandra de dochter van de koning van Troje. Van de goden kreeg zij de gave om de toekomst te voorspellen, alleen met een klein nadeel: niemand zou haar geloven. Dat laatste was de straf van Apollo, omdat zij een belofte aan hem niet was nagekomen. Zo waarschuwde zij tevergeefs voor de ondergang van Troje.

Zij sprak op een onbegrijpelijke manier; het sloot niet aan bij het taalgebruik van haar publiek en ze praatte in metaforen die niet werden begrepen. Als we dat vertalen naar onderwijstaal: ze wist geen urgentie te bereiken. Toen ik dit hoorde, moest ik direct denken aan de in december gepubliceerde Pisa en OESO cijfers.

Deze cijfers voelen als naderend onheil, waarvan de oorzaak en het gevolg niet worden geloofd of gezien. Wat uit de cijfers het meest in de media is geweest, zijn de leesvaardigheden van middelbare scholieren. Die zakt al jaren en in ons land zit nu onder het gemiddelde van de 37 rijkste landen. In een artikel in het dagblad Trouw staat : “dat een kwart van de Nederlandse jongeren niveau 2 niet haalt.

Niveau 2 wordt door de makers van Pisa beschouwd als het minimum dat je nodig hebt om als mondige burger te kunnen deelnemen in de kennissamenleving.” Nederland is niet het enige land dat achteruit gaat. Meer landen gaan achteruit, maar de daling is het scherpst bij Nederlandse scholieren.

Deze score is voor Nederland nog nooit zo laag geweest.
Ook wiskunde en natuurwetenschappen kent een negatieve trend.
Daarbij is de ongelijkheid binnen het onderwijs groter dan in andere landen; 9% van de scholieren met een migratieachtergrond behoort in Nederland tot de beste 25%; dat is 17% gemiddeld in de andere landen.

Andere landen doen het hier dus gemiddeld bijna twee keer beter dan Nederland. Bij alle cijfers zijn natuurlijk ook kanttekeningen bij te plaatsen. Andere vaardigheden zijn ook belangrijk en onze scholieren behoren tot de gelukkigste van de wereld. Maar toch, die gelukkige scholieren scoren wel steeds slechter op vaardigheden die je écht nodig hebt om in onze samenleving te kunnen functioneren.

We zijn één van de rijkste landen ter wereld maar het onderwijsniveau daalt al jaren. Alarmerend en zeer zorgwekkend. De daling van het onderwijsniveau is met het toenemende lerarentekort in zowel het primaire als het voortgezet onderwijs een trend die niet is te keren. Samengevoegde klassen, onbevoegde docenten: de VO-raad signaleerde dat dit jaar middelbare scholen, scholieren moeten bijspijkeren omdat zij het benodigde instroomniveau niet meer halen.

Oorzaak: het lerarentekort op de basisscholen. Kunnen we hier leren van Cassandra? Misschien spreken we wel teveel in jargon; een tekort van 903 FTE in het voortgezet onderwijs en 6.217 FTE in het primair onderwijs in 2025 is misschien te abstract en te ver weg.

Een bedrag van 460 miljoen extra naar het primair onderwijs is misschien te weinig om een gevoel van urgentie geven. Als we willen dat het onderwijs in ons land niet achteruit gaat of stabiliseert op of rond het gemiddelde, maar tot de top van de wereld gaat behoren, moeten we duidelijker praten. Concreter, duidelijker, tastbaarder.

Dan hebben we gekwalificeerde en voldoende mensen nodig; die zijn toegerust om onze kinderen goed op te kunnen leiden. Hoe waarschijnlijk is het dat die er in de toekomst ook zullen zijn? Laat ik dan op een bescheiden manier het voortouw nemen in het concreet maken, op basis van gegevens die openbaar beschikbaar zijn.

In 2018 stonden er in het hoger onderwijs (Ad en Bachelor) binnen het CROHO onderdeel onderwijs 10.450 eerstejaars studenten ingeschreven,
Als we 7.120 extra docenten voor de klas willen hebben in 2025, zullen er met de huidige rendementscijfers volgend jaar 16.090 studenten moeten instromen bij de lerarenopleidingen en Pabo’s.

Dat is ten opzichte van 2018 een toename van 154%. Het is februari; dit betekent dat we nog zes maanden hebben voordat het nieuwe schooljaar start. Dat is elke maand, vanaf nu, 1495 toekomstige studenten extra, bovenop de studenten die al zouden kiezen voor een opleiding in onderwijsopleidingen, om over vijf jaar de geprognotiseerde tekorten te hebben opgelost.

Bij de huidige 30 instellingen die deze opleidingen aanbieden, is dat elke maand, zes maanden lang, 49 studenten, grofweg twee volle klassen, erbij. Stel dat dit lukt, dan gok ik dat we om deze nieuwe, extra studenten op te leiden, we ook een groot aantal nieuwe hbo- docenten nodig hebben. Die zullen volgend schooljaar moeten beginnen.

Deze cijfers, bij elkaar, zouden moeten aanzetten tot volksoproer. Ik verwacht een minister die oproept tot een deltaplan onderwijs: wegwerken van de tekorten aan docenten in het primair en voortgezet onderwijs en op zijn minst aandacht voor vaardigheden als lezen en rekenen.

Enkele sussende woorden, wat krantenartikelen, meer was het niet.
Daarom: zullen we snel beginnen met een deltaplan onderwijs en deze veenbrand benoemen voor wat het is: crisis? Voetnoot https://www.trouw.nl/onderwijs/een-boek-lezen-pure-tijdverspilling-vinden-nederlandse-jongeren~bbcc2b5d/ https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/werken-in-het-onderwijs/aanpak-tekort-aan-leraren/lerarentekort-primair-onderwijs en https://www.vo-raad.nl/themas/ontwikkeling-leraren/onderwerpen/lerarentekort-e38d9309-3dfb-4caf-990a-1c0ad2d0136d https://duo.nl/open_onderwijsdata/databestanden/ho/ingeschreven/hbo-ingeschr/ingeschrevenen-hbo3b.jsp Ervan uitgaande dat 7.120 FTE ook 7.120 afgestudeerden zijn; in werkelijkheid zal het aantal docenten hoger liggen, ook omdat niet elke afgestudeerde voor de klas terechtkomt (andere baan zoekt).

Voor de overzichtelijkheid neem ik aan dat een FTE gelijk is aan een leerkracht voor de klas en elke student na afstuderen voor de klas terechtkomt. https://www.vereniginghogescholen.nl/system/knowledge_base/attachments/files/000/000/184/original/Factsheet_Afgestudeerden_en_uitvallers_2010.pdf?1438943028 ; uitval jaar 1 tot en met 3: 25%, diplomarendement na vijf jaar 59%.

Wie is de man van Helena?

Helena was immers getrouwd met Menelaos, die met hulp van zijn broer, de oppermachtige Agamemnon, terstond de Griekse vloot bijeen riep om haar terug te halen. De vrouw als speelbal van hanige mannen. Een klassiek gegeven, samengebald in een mythologische verhaal dat altijd actueel zal blijven.

Wie is Morpheus?

In de Griekse mythologie staat de god Morpheus symbool voor de dromen. Hij was de dienaar en zoon van Hypnos, de god van de slaap. We danken aan hem de uitdrukking ‘in Morpheus’ armen liggen’, wat zoveel betekent als (lekker) slapen. Morpheus wordt onder meer beschreven in de Methamorphoses van Ovidius.

Het medicijn morfine is naar hem vernoemd. Volgens Ovidius bevond zich bij de rivier de Styx, die de onderwereld van de bovenwereld scheidde, een met papavers versierde grot. Deze diende als woonplaats voor de god van de slaap, Hypnos, en diens broer Thanatus (god van de dood) woonden. In de Romeinse mythologie kennen we deze goden als Somnus en Mors.

Ook hun dienaren, waaronder Morpheus, waren in deze grot te vinden. Boven diens hoofd zweefden dromen die door Hermes (Mercurius) naar slapende mensen gestuurd konden worden. Morpheus verschijnt in de gedaante van Keyx aan Alkyone (Publiek Domein – wiki)

Wat is het verschil tussen een sprookje en een fabel?

Wat is een sprookje? – Heb je er ooit bij stilgestaan dat het woord ‘sprookje’ voortkomt uit het woord ‘spreken’? Een sprookje is van oorsprong namelijk een volksverhaal: een verhaal dat via het gesproken woord werd verspreid. Volkssprookjes zijn anoniem en behoren tot het oudste cultuurgoed dat er bestaat.

Onze westerse volkssprookjes stammen al uit de middeleeuwen en waren oorspronkelijk helemaal niet voor kinderen bestemd! Pas in de 19e eeuw werden ze voor kinderen bewerkt en uitgegeven.
En goed om dus te beseffen: de Gebroeders Grimm zijn geen sprookjesschrijvers, maar sprookjesverzamelaars geweest.

(Van Coillie, 2007) Kenmerkend aan sprookjes is dat ze zich volledig afspelen in een fantasiewereld, waarin sprookjesfiguren zoals heksen, dwergen en sprekende dieren heel normaal zijn. Sprookjes zijn nooit gebonden aan historische gebeurtenissen (zoals sagen), gaan niet over goden (zoals mythen) en ook niet over heiligen (zoals legenden). Benjamin Lacombe, Clavis, 2013 Het is soms heel lastig om te bepalen of iets een sprookje is of een mythe. Zo kun je in heel wat sprookjes mythische elementen terugvinden (Van Coillie, 2007). Een voorbeeld van zo’n lastig te plaatsen verhaal is Ondine,

Dit wonderschone prentenboek vertelt het verhaal over een waternimf en doet absoluut sprookjesachtig aan.
Maar een waternimf (ofwel: een ondine) is een mythologische figuur en het verhaal loopt allesbehalve goed af.
Anderzijds houdt het verhaal de lezer wel degelijk een spiegel voor en lijkt het verhaal zich af te spelen in een fantasiewereld.

Mythe of sprookje? Dat is dus niet altijd makkelijk te bepalen. 75 fabels op rijm, Donkelaar & Van Rooijen, 2008, Gottmer Nog ingewikkelder is het verschil tussen een fabel en een sprookje. Fabels gaan altijd over dieren met menselijke eigenschappen, maar er zijn natuurlijk ook heel veel sprookjes waarin sprekende dieren voorkomen.

Zowel fabels als sprookjes zijn kort en vertellen een belangrijke (zeden)les.
In een fabel komen echter alléén dieren voor.
In een sprookje komen vaak juist ook mensen (en/of sprookjesfiguren) voor.
Ook bevatten sprookjes vaak magie en fabels niet.
Toch blijft het lastig.
Denk bijvoorbeeld aan het sprookje De drie biggetjes,

Is dat nu een fabel of een sprookje? Het wordt tot de sprookjes gerekend, waarschijnlijk omdat de moraal er niet zo dik bovenop ligt als in een fabel. Een fabel wil de lezer (of toehoorder) een vrij concrete les leren; in een sprookje gaat het meer om de strijd tussen goed en kwaad.

Ook zit er vrij veel fantasie in De drie biggetjes en is een fabel ‘menselijker’.
Om het allemaal nóg wat moeilijker te maken, vind je dus wel ‘echte’ fabels in de verzameling sprookjes van Grimm (zoals De vos en de kat ) en horen fabeldieren weer niet thuis in fabels, maar juist in mythen of sprookjes.

Snap je het nog? Godfried Bomans, Boekerij, 2013 Doordat sprookjes echter ook hele duidelijk kenmerken hebben, konden er cultuursprookjes ontstaan: sprookjes die bewust geschreven zijn door literaire auteurs. Hans Christian Andersen (1805-1875) is daar de bekendste van, maar ook Godfried Bomans (1913 – 1971) heeft ‘echte’ sprookjes geschreven, zoals bijvoorbeeld De vijvervrouw en andere sprookjes (in 2013 opnieuw uitgegeven!). Paul Biegel, Holland en Lemniscaat, 2009 Deze sprookjesachtige verhalen missen de diepere betekenis of literaire kwaliteiten van het cultuursprookje óf ze zijn juist complexer en omvangrijker. Een goed voorbeeld is De tuinen van Dorr, van Paul Biegel.

Vous pourriez être intéressé : Welk Fruit Bevat Veel Vezels?

Wie was silenus?

Silenus (Σιληνός, dorisch Σιλανός), in de griekse mythoiogie – als de sileen (Silenen) bij uitstek – de opvoeder en trouwe begeleider van de god Dionysus. Hij zou gesproten zijn uit de verbintenis van Pan of Hermes met een nimf.

Welke klassieke koning had ezelsoren?

Van Aladdin tot Zwaan kleef aan. Lexicon van sprookjes: ontstaan, ontwikkeling, variaties Zoek alles Zoeken naar auteurs Zoeken naar titels Zoeken in teksten (1997) –,, –


F rygische boeren hebben de sater Silenus, metgezel van de wijngod Bacchus, gevangen en voor Midas, hun koning, geleid. Midas, door Orpheus ingewijd in de riten van Bacchus, herkent zijn gast, organiseert te zijner ere een groot festival en geeft hem dan aan Bacchus terug. De god, verheugd, biedt Midas aan een wens te vervullen. Midas uit de wens dat alles wat hij aanraakt, in goud mag veranderen. Dit gebeurt, en zelfs het water dat hij beroert vloeit als goud door zijn handen. Dan dekken zijn dienaren de tafel voor hem, maar tot zijn schrik kan hij niets tot zich nemen, want alles wordt immers goud. Gekweld door honger en dorst erkent hij zijn dwaasheid en smeekt hij de godheid hem zijn geschenk weer af te nemen. Bacchus krijgt medelijden en gebiedt hem te baden in de bron van een rivier. Dit doet hij en de tot straf geworden gave vloeit weg met de stroom. Maar dwaas blijft hij. De herdersgod Pan verstout zich te beweren dat zijn boerse spel op de fluit dat van Apollo op de lier overtreft. Een wedstrijd wordt georganiseerd en de berggod Tmolus zal scheidsrechter zijn. Hij wijst Apollo aan als overwinnaar. Iedereen stemt hiermee in, behalve Midas. Apollo staat niet toe dat zo slechte oren mensenoren blijven en verandert Midas’ oren in ezelsoren. De koning houdt deze oren verborgen onder een bijzonder hoofddeksel (de Frygische muts). De slaaf die zijn haar verzorgt durft het geheim niet verder te vertellen, maar is niet bij machte om het helemaal voor zich te houden. Daarom graaft hij een gat in de grond en fluistert het daar in. Riet spruit op in het gat en eenmaal uitgegroeid herhaalt het, in beweging gebracht door de wind, de woorden van de slaaf, zodat het geheim van Midas’ ezelsoren toch nog uitkomt. Uit de klassieke oudheid zijn meerdere Midassen bekend. De bekendste twee zijn de Frygische wouddemon/bronnengeest Midas, en Midas, de zoon van Gordius, de mythische stichter van het Frygische rijk in Klein-Azië. In de overlevering zouden deze twee weldra samenvallen en zich ontwikkelen van een representant van wijsheid, macht en rijkdom tot het prototype van een mens die, verdwaasd door hebzucht, zichzelf in het verderf stort. Er deden vele verhalen over deze Midas de ronde. Het bekendst geworden zijn wel bovenstaande twee, voor zover valt na te gaan voor het eerst door Ovidius (43 v.C. – ca.17 n.C.) in zijn Metamorphosen ( xi, vs.85-145) in literaire vorm gegoten. Deze twee verhalen werden in de literaire overlevering ongemeen populair, al dan niet met Midas als hoofdpersoon, meestal losgemaakt van de aanleidingen en toegespitst op de dwaze wens of de oplossing die de barbier bedenkt om zijn geheim van zich af te spreken. Beide werden daarbij een geliefd thema in de beeldende kunst en tevens vele malen gekozen als onderwerp voor toneelstukken en opera’s. In jongere tijd zijn ze ook uit de mondelinge overlevering genoteerd; ze zijn dus ook volksverhaal geworden. Midas’ goudwens ( at 775, ‘Midas’ Short-Sighted Wish’) heeft als volksverhaal min-

populariteit verkregen. Toch kent het als zodanig een groot verspreidingsgebied: hier en daar in Europa en van het Midden-Oosten tot China. In Vlaanderen is het niet gevonden, maar uit Noord-Nederland, waar een stevig didactisch verhaal meestal wel in goede aarde viel, kennen we een vijftal notities: enkele dicht bij het klassieke verhaal blijvende versies (een tovenaar of aardmannetje vervult de goudwens van een koning of kalief met de bekende gevolgen) en enige meer bijzondere uitwerkingen. In een naoorlogse Groninger variant vindt een arme vrouw een zilveren plaatje, waarop staat dat ze een wens mag doen. Ze vraagt of het haar kindje altijd goed mag gaan, zo goed als blinkend zilver. Dan hangt ze het plaatje in de soep en voert deze haar kind op. Langzaam verandert het kind in zilver. Het kan niet meer bewegen en sterft. Ze hebben het niet begraven maar omgesmolten. Misschien spelen hier herinneringen mee aan een vooroorlogs leesboek, Vader vertelt weer oude verhalen, waarin te lezen stond dat Midas ook zijn dochtertje in goud heeft veranderd. In Noord-Holland werd het aan het eind van de vorige eeuw ook vastgeknoopt aan het sprookje van » ( at 750 a ). Een hebzuchtige vrouw mag van een reiziger, die ze onthaald heeft met de verwachting er beter van te worden, een wens doen en wenst dat alles wat ze aanraakt goud wordt, of ze krijgt van hem een zilveren staafje waarmee ze alles in goud kan veranderen. In het eerste geval sterft ze van honger en dorst, in het tweede verandert ze haar handen in goud en wordt zodoende ongelukkig. Het verhaal van Midas’ ezelsoren ( at 782, ‘Midas and the Ass’s Ears’) werd bekender. Anders dan dat over zijn goudwens, dat pas in de renaissance populairder werd, werd het al ingebed in de middeleeuwse literaturen, en in de latere mondelinge overleveringen vonden de sprookjesverzamelaars het in Zuid- en Zuidoost-Europa, in Azië (uitgezonderd het noorden), Noord-Afrika en, een enkele keer, in Zuid-Amerika. Het werd op verschillende manieren uitgewerkt en uitgebreid. Waarom de koning (tsaar, padishah, sultan, khan, raja, enzovoort) bijzondere oren heeft, wordt meestal niet verteld; wel dat hij dat niet wil weten en zijn barbiers uit voorzorg na het scheren / knippen stuk voor stuk om het leven brengt, totdat de laatste, een jongen vaak nog, dit weet te voorkomen of hem ervan weet te overtuigen dat hij het geheim voor zich kan houden. Soms zingt het riet als bij Midas zijn geheim uit, maar vaker wordt bij toeval uit dit riet, of uit de boom die het wordt toevertrouwd, een fluit, lier, harp of trommel (dit vooral in Zuid-Azië) gemaakt die ervan kond doet (vergelijk ook », at 780). Naast ezelsoren vinden we ook andere bijzondere kenmerken die de koning wil verbergen. Van de mythische Ierse koning Labhraidh Loingseach wordt vanaf de 10e eeuw verteld dat hij paardenoren had en daarom elke barbier doodde. Een weduwe weet hem over te halen haar zoon, die als volgende voor die taak wordt aangewezen, te sparen; hij zal het geheim weten te bewaren. Maar de last is te zwaar voor de jongen. Hij wordt er ziek van en een druïde raadt hem aan om het een boom (de eerste die hij links van een viersprong ziet) te vertellen. De jongen knapt nu op, maar Craiftine, de harpspeler van de koning, maakt van de boom, een wilg, een nieuwe harp en deze zingt het geheim uit. De koning leert nu met zijn paardenoren leven. Deze Keltische overlevering vond ook haar weg in het oude Wales, Cornwall en Bretagne, waar hij met een koning Mark (betekent: paard) werd verbonden, en vandaar met

Midas verkiest Pan met zijn fluit boven Apollo met zijn snaarinstrument, en wordt gestraft met ezelsoren. Tekening Hans Speckaert, midden 16e eeuw, Uffizi, Florence. de Oudfranse Tristan-en-Isolde-traditie (de Tristan van Bérol, na 1190), waarin koning Mark een oom van Tristan is. In Ierland bleef deze redactie buitengewoon geliefd; zij is er meer dan honderd keer opgetekend. In het (voormalige) islamitische cultuurgebied heeft de vorst vaak twee horens op zijn hoofd (soms ook één). Hij wordt dan wel Iskander genoemd. We hebben hier te maken met een verbinding met de islamitische Alexander-traditie. Volgens de koran (Soera 18, 82) had Alexander de Grote twee horens op zijn hoofd, waarom hij Zu’l-Qarnain (‘die met de twee horens’) werd genoemd. In de Balkan, waar deze redactie eveneens circuleerde, werd dit ook verteld van tsaar Trojan (= de Romeinse keizer Trajanus, 53-117 n.C.). Deze zou naast geitenoren een varkenssnuit en een hondenstaart hebben gehad. Ook hij doodt alle barbiers. De volgende kandidaat, een jongen, maakt een kaasje van de melk van zijn moeder en geeft dit de tsaar. Nu zijn ze broers, ze zijn gevoed met de melk van dezelfde vrouw, en daarom mag de tsaar hem niet doden. Naast de ezels-, honden- en geitenoren of -horens vinden we ook nog bokkenoren (Griekenland), ossenoren (India), een varkenskop (Bosnië), een ezelsvoet (India) en een hoofd met uitslag (Thailand). In India is het motief ook zo uitgewerkt: een koning moet een wind laten, schaamt zich hiervoor, doet dit achter een boom, van de boom wordt een trommel gemaakt, enzovoort. In Vlaanderen en Nederland is het verhaal van Midas’ oren niet opgetekend, maar mis-

schien is het in de Noordelijke Nederlanden toch wel bekend geweest. Een spoor is mogelijk te vinden in laat-middeleeuwse, vroeg-nieuwetijdse Friese en Hollandse historie-werken. Daarin wordt een apocriefe koning van West-Friesland genoemd, Richard Arundel. Hij moet heel groot geweest zijn, was getrouwd met een uit Albion afkomstige reuzin en had ongemeen lange oren, vandaar dat hij Koning Ezelsoor genoemd werd. Het waarom van deze bijnaam wordt niet gegeven, maar dit verhaal zou erachter kunnen zitten. jurjen van der kooi teksten : Boekenoogen 1904, pp.249-250; ds iii, nr.104; De Haan 1976, pp.21-22; Poortinga 1982, pp.58-60; Wolf 1843, nr.5. studies: at 775 en 782; Boskovic-Stulli 1967; em s.v. Midas; Lehmann-Nitsche 1935; O Hogain 1990, pp.267-268; Röscher 1884-1937, 11.2, kol.2954-2968; Tubach 1969, nr.293; vdk p.362.

Wie is de Trojaanse koning?

Priamus – Wikipedia Priamus Πρίαμος Munt met afbeelding van Priamus, 1540-1564 Koning van Periode – Opvolger – Overleden Troje Vader Moeder Strymo of Leukippe / Zeuxippe Dynastie Trojanen Partner,,, Kastianeira Kinderen meer dan 50 Bron:

Portaal

Priamus gedood door met het lichaam van ; vaas uit het Priamus (: Πρίαμος, Priamos ; Nederlands, verouderd: Priaam ) was in de de laatste koning van de stad, Zijn naam betekent letterlijk ‘de gekochte’. Hij is vooral bekend uit, Hij was de zoon van en de kleinzoon van Ilos.

De naam van zijn moeder wordt in de Ilias niet genoemd, maar volgens latere bronnen heette ze Strymo of Leukippe (dan wel Zeuxippe). Priamus had vele vrouwen. is dan ook in Griekse ogen karakteristiek voor een oriëntaalse vorst. Zijn eerste vrouw was, die hij aan de Trojaan Hyrtakos gaf. (of Hecuba) was echter de vrouw met wie hij de beste verstandhouding had.

Tot zijn bijvrouwen behoorden, de dochter van Altes, de koning der Lelegers, en Kastianeira ( Ilias 8, 305). Volgens de Ilias had Priamus 50 zoons, van wie 19 van Hekabe, en 12 dochters. Volgens andere bronnen had hij 50 zoons en 50 dochters. Met Laothoë had hij twee zoons,, zijn jongste en meest geliefde zoon die door Polymestor werd gedood, en,

Bij Hekabe was hij de vader van onder meer de volgende zoons:,,,,, en, Bij een slavin had hij Cebriones als zoon, de wagenmenner van Hector, bij Arisbe (of bij Alexirrhoë) Aesacus en bij Kastianeira Gorguthion. Hij had bij Hekabe onder andere de volgende dochters: (de oudste dochter),,, (die als zijn mooiste dochter gold) en (de vrouw van ).

Volgens Homerus ( Ilias 3, 184-190) heeft hij ooit in oorlog gevoerd met de, ( 8, 157 e.v.) noemt zijn bezoeken aan en, Maar Priamus is vooral bekend als de koning van Troje tijdens de, Aan het begin van de oorlog was hij een machtige en rijke koning, wiens rijk zich uitstrekte van via Frygië tot aan de,

Maar in de Ilias, die zich afspeelt in het tiende en laatste oorlogsjaar, is hij een oude man die niet meer actief deelneemt aan de strijd en toeschouwer is. Hij is weliswaar voorzitter van de krijgsvergadering, maar zijn zoons overheersen hem. Hij sluit met een verdrag over een duel ( Ilias 3). Later vraagt hij tevergeefs vrede, maar hij krijgt wel een wapenstilstand om de doden te begraven ( Ilias 7, 365-420).

Hij tracht Hector zonder succes van het laatste gevecht af te houden ( Ilias 22, 25-78). Na Hectors dood gaat hij naar de tent van en slaagt erin het lichaam van zijn zoon los te kopen ( Ilias 24). Tijdens de val van Troje (niet beschreven door Homerus) werd hij doodgeslagen met het lichaam van zijn kleinzoon door Achilles’ zoon, hoewel hij zijn toevlucht had genomen tot het altaar van Herkeios.

Vous pourriez être intéressé : Samsung Autodose Welk Wasmiddel?

Wat is de betekenis van Midasoren?

Wat is de betekenis van Midasoren? 2017-10-17 2023-06-08 Midasoren – Zelfstandignaamwoord 1. verouderde spelling of vorm van midasoren van vóór 2006 2020-08-26 2023-06-08 Lange of ezelsoren, genoemd naar Midas, koning van Frygië (Klein-Azië). Over deze legendarische vorst doen veel verhalen de ronde.

Toen Midas, aldus Ovidius’ Metamorfosen, Dionysus de gunst vroeg dat alles wat hij aanraakte in goud zou veranderen, werd deze domme wens vervuld.
Niet alleen takken, vruchten, stenen en aarde, maar ook s.2020-12-05 2023-06-08 o.
Mv., lange- of ezelsoren.2021-11-10 2023-06-08 o.
Mv.; (myth.
Ezelsoren): koning Midas kreeg ezelsoren van Apollo, daar hij Pan de prijs toekende; ook: soort van slak.2020-02-12 2023-06-08 (‘mi:daz) mv.1.

Eig. oren van ➝ Midas 2. midasoren Metf. ezelsoren,. Gerelateerde zoekopdrachten : Wat is de betekenis van Midasoren?

Wat betekent Midasoren hebben?

Midasoren hebben: Het betekent dat je niet goed kan luisteren, of je niet wilt luisteren.

Waar komt Troy vandaan?

Troy ounce – Wikipedia Schema van Britse gewichtseenheden Een troy ounce is een gewichtsmaat voor edelmetalen, groot 31,1034768 gram. Omgekeerd gaan er dus circa 32 troy ounce in een, Het gewicht is één twaalfde van het troy pound, De naam ‘troy’ komt van de stad, eertijds een belangrijke handelsstad, waar dit gewicht in de 15e eeuw zou zijn gebruikt.

Welke negenkoppige mythologische slangen?

Een negenkoppige giftige waterslang die in meerdere verhalen uit de Griekse mythologie voorkomt. Ook wel Hydra van Lerna genoemd vanwege het feit dat ze woonde in het meer van Lerna bij Argolis. De Hydra werd geboren uit Typhon en Echidna, Antonio del Pollaiolo, Herakles en de Hydra Bekend is het verhaal waarin de held Herakles het op moet nemen tegen het giftige monster. Als Herakles met een knots een van de koppen vermorzelt, komen ervoor in de plaats steeds twee nieuwe koppen tevoorschijn.

Wat betekent Kassandra?

Cassandra Lief Stoer Klassiek Hip Exotisch Internationaal is een meisjesnaam die uit het Grieks stamt. De betekenis van de naam is niet helemaal zeker, waarschijnlijk is het iets als ‘zij die schittert onder de mannen’ of ‘zij die mannen/mensen verstrikt’.

De naam komt uit de Griekse mythologie en werd in West-Europa bekend door middel van het verhaal over de val van Troje.
Dit was in de middeleeuwen voor schrijvers een geliefd onderwerp.
In onderstaande grafiek staat per jaar het aantal keer dat Cassandra als babynaam is gegeven.
Aantal keer dat de naam Cassandra per jaar gegeven is 1.200 vrouwen dragen de naam Cassandra.

Hoewel de naam al vanaf de middeleeuwen in ons land voorkomt, is hij een tijdlang zelden gebruikt. Vanaf 1950 is de naam weer in beeld, met een wisselende, maar over het algemeen licht stijgende populariteit. Het is ook mogelijk de naam met één s te schrijven, dus,

Deze schrijfwijze komt echter niet vaak voor, er zijn zo’n 150 vrouwen met deze naam. Een mogelijke verkorting van de naam is, Deze naam wordt echter, in ieder geval als doopnaam, vrijwel niet gebruikt. Cassandra was een van de dochters van Priamus, de koning van Troje. Zij kreeg van de god Apollo de gave van de profetie als zij aan zijn wensen tegemoet zou komen.

Toen zij dit later echter weigerde, zorgde Apollo ervoor dat niemand haar voorspellingen zou geloven. Hij kon zijn gift namelijk niet meer ongedaan maken. Cassandra heeft onder andere tevergeefs de val van Troje voorspeld. Ook naar haar waarschuwing om het houten paard dat de Grieken hadden achtergelaten, niet binnen de stad te halen, werd niet geluisterd.

Wat zit er in de doos van Pandora?

Volgens de Griekse mythologie maakte de god van het vuur, genaamd Hephaestus, in zijn werkplaats de eerste vrouw: Pandora. Aanvankelijk was het een metalen beeld, maar het was zo mooi dat Zeus besloot het leven te schenken. Toen gaven alle goden haar op hun beurt een geschenk: schoonheid, kracht, slimheid, handigheid, overredingskracht.

Hera gaf haar de nieuwsgierigheid die haar geen moment met rust zou laten. Zeus zond Pandora als geschenk aan Epimetheus die haar tot zijn vrouw maakte. Als huwelijksgeschenk kregen zij een mooie doos, versierd met goud en edelstenen. Deze doos zat op slot, maar Zeus had de sleutel erbij gegeven en tegen Pandora gezegd dat als ze gelukkig wilden leven, ze de doos nooit moest openen.

Op een bepaald moment won de nieuwsgierigheid het en opende Pandora de doos.

Wat is de betekenis van Cerberus?

Cerberus (ook wel Kerberos) is in de Griekse mythologie de hond van Hades (god van de onderwereld). De zogenoemde hellehond was één van de monsters die Hades tot zijn beschikking had en meehielp de toegang tot het dodenrijk te bewaken en ervoor zorgde dat doden niet konden ontsnappen.

De hond wordt vaak afgebeeld met drie koppen.
Volgens de Griekse dichter Hesiodus had het monster echter maar liefst vijftig koppen.
Vaak zijn er ook slangenkoppen op de rug van het dier te zien.
Cerberus was zo groot als een olifant en werd geschapen door Echidna en Typhon (monsterlijke dochter en zoon van Gaea ).

Chimera was zijn zus en de waterslang Hydra zijn broer. De hond had, net als de Gorgonen, het vermogen mensen met zijn aanblik te verstenen. Doden die veilig langs de duivelse hond wilden komen, gaven hem soms honingtaart te eten. De held Herakles kreeg op een dag opdracht om de hellehond te ontvoeren uit het dodenrijk.

Wat is de betekenis van iets met argusogen bekijken?

Argusogen – oplettendheid kan je ook in de weg gaan zitten Dit blog van Jeroen Kloet rondom het woord ‘argusogen’ gaat over oplettend zijn, over controle hebben en willen houden. Met de onderliggende vraag: “In hoeverre draagt deze oplettendheid bij aan een prettiger leven?” Iets met argusogen bekijken of volgen betekent ‘iets wantrouwend bekijken’, ‘iets nauwlettend in de gaten houden’.

De zegswijze gaat terug op de Griekse mythologie. Daarin komt een reus voor met honderd ogen over zijn hele lichaam, Argus genaamd (in het Grieks: Argos Panoptes; panoptes betekent ‘die alles ziet’). Argus zag dus álles. En toch liep het niet goed met hem af: hij werd gedood door Hermes, de zoon van Zeus.

Een blog over argusogen? Ja. Als ik mijn eigen ‘loopbaan’ eens naloop op het vlak van psychische klachten dan is mijn onschuld eigenlijk al verloren gegaan toen ik een jaar of zestien was. “Zullen we een keer wiet gaan roken, jongens ?”, “jaaaah, spannend.” De stoerste binnen de groep had het geregeld.

Wie is Morpheus?

Het medicijn morfine is naar hem vernoemd. Volgens Ovidius bevond zich bij de rivier de Styx, die de onderwereld van de bovenwereld scheidde, een met papavers versierde grot. Deze diende als woonplaats voor de god van de slaap, Hypnos, en diens broer Thanatus (god van de dood) woonden. In de Romeinse mythologie kennen we deze goden als Somnus en Mors.

Wie was silenus?

Wat is de betekenis van Midasoren?

Toen Midas, aldus Ovidius’ Metamorfosen, Dionysus de gunst vroeg dat alles wat hij aanraakte in goud zou veranderen, werd deze domme wens vervuld.
Niet alleen takken, vruchten, stenen en aarde, maar ook s.2020-12-05 2023-06-08 o.
Mv., lange- of ezelsoren.2021-11-10 2023-06-08 o.
Mv.; (myth.
Ezelsoren): koning Midas kreeg ezelsoren van Apollo, daar hij Pan de prijs toekende; ook: soort van slak.2020-02-12 2023-06-08 (‘mi:daz) mv.1.

Eig. oren van ➝ Midas 2. midasoren Metf. ezelsoren,. Gerelateerde zoekopdrachten : Wat is de betekenis van Midasoren?

Wat is het verschil tussen een sprookje en een fabel?

Onze westerse volkssprookjes stammen al uit de middeleeuwen en waren oorspronkelijk helemaal niet voor kinderen bestemd! Pas in de 19e eeuw werden ze voor kinderen bewerkt en uitgegeven. En goed om dus te beseffen: de Gebroeders Grimm zijn geen sprookjesschrijvers, maar sprookjesverzamelaars geweest.

Dit wonderschone prentenboek vertelt het verhaal over een waternimf en doet absoluut sprookjesachtig aan. Maar een waternimf (ofwel: een ondine) is een mythologische figuur en het verhaal loopt allesbehalve goed af. Anderzijds houdt het verhaal de lezer wel degelijk een spiegel voor en lijkt het verhaal zich af te spelen in een fantasiewereld.

Zowel fabels als sprookjes zijn kort en vertellen een belangrijke (zeden)les.
In een fabel komen echter alléén dieren voor.
In een sprookje komen vaak juist ook mensen (en/of sprookjesfiguren) voor.
Ook bevatten sprookjes vaak magie en fabels niet.
Toch blijft het lastig.
Denk bijvoorbeeld aan het sprookje De drie biggetjes,

Ook zit er vrij veel fantasie in De drie biggetjes en is een fabel ‘menselijker’. Om het allemaal nóg wat moeilijker te maken, vind je dus wel ‘echte’ fabels in de verzameling sprookjes van Grimm (zoals De vos en de kat ) en horen fabeldieren weer niet thuis in fabels, maar juist in mythen of sprookjes.

Lyna